کادوی تولد چه می‌خواهی؟ برنامه‌ی آینده‌ات چیست؟ برای عید لباس چه می‌خری؟ هدف و ایده‌آل شغلی‌ات چیست؟

گرفتن. به دست آوردن. رسیدن. داشتن. دارایی‌ها، استعدادها.
اطرافمان پر از سوالها و شرایطی‌ست که از ما می‌پرسند چه چیزی به دست آورده‌ایم، خواهیم آورد و دارایی‌ها و ورودی‌هایِ زندگی‌مان چیست؛ در حالی که زندگی و شخصیتِ ما چرخَش به سمتِ به دست آورده ها و غنایم نمی‌چرخد. زندگی و شخصیتِ ما بر ستون‌هایِ از دست داده‌ها و به دست نیاورده‌هایمان بنا می‌شود.
در جهانی که همه چشم انتظار ورودِ چیزی به زندگی‌شان هستند، فردی که خروجی‌ها و واردنشده‌هایِ زندگی‌اش را زیر نظر دارد چطور به نظر می‌رسد؟
وحشتناک است که آدمی در انتظارِ از دست دادن افراد،‌ توانایی‌ها یا داشته‌هایش باشد؟
سوخت و سازِ عجیبی به وقت از دست دادن و به دست نیاوردن شکل می‌گیرد. سوخت و سازی که موجب تولید ورودی‌ها و غنایمِ ارزشمندی می‌شود.
پس اگر آدمی وجود داشته باشد که همپایِ خوشحالیِ به دست آوردن به وقتِ از دست دادن هم خرسند شود، مشکل روانی‌ای دارم، یا جبر و جبروت زندگی را تا حدودی پذیرفته‌ام؟