خدایا شکرت.
درونم التماس می‌کنه بتونه فریاد بزنه.
می‌خواد داد بزنه:
خدایا شکرررررتتتتت.
نمی‌دونم حتی لحظه‌ی بعد هم به خوشحالیه الان هستم یا نه ولی همین الان که خوشحالم و می‌خوام بگم شکرت، می‌خوام داد بزنم.
می‌خوام کل فرشته ها بشنون که وقتی شاد بودم داد زدم تشکر کردم.
ممنونم خداااااا.
ممنون بابت دنیایی که این‌قدر قشنگه با این که می‌دونم بی‌رحمه.
ممنون بابت عاطفه‌ای که عاشق مخلوقات زیباته با اینکه متنفر از روبه‌رویی با زشتی‌ها و امتحان‌هاست.
ممنونم خدایا. بابت همین لحظه که خوشحالم و به این خوشحالی آگاهم، ممنونم