3 پاسخ

1. چقدررر از این دنیای میان زمین و آسمان تو خوشششم اومد.❤
   می‌دونی چه‌جور حسی بود خوندنش؟
   من بعضی شعرها رو که می‌خونم، شعرهای رنگی رو، وسطش یه‌هو می‌زنم زیر خنده و پر از ذوق می‌شم درصورتی که شاید مفهومش رو کامل درک نکرده باشم ولی خودِ شعر، احساسی که درش هست منو می‌خندونه.

   الان این پست توهم یه پست رنگی بود که منو پر از ذوق و حس خوب کرد. مرسی عاطفه.❤ اینا همش از قشنگی نگاه و خوب نوشتن توعه‌ها. عاطفه حس می‌کنم پستای رنگی وبلاگتو کودک درونت می‌نویسه.

   عاطی چی می‌شد اگه تو یه قسمت وبلاگتو کلن می‌ذاشتی‌ برای گشت و گذار با موتور. ای کیف می‌داد خوندن اون قسمت که نگو. اسمشم می‌ذاشتی پست‌های موتوری.😂❤

   زنده باااد برگشت عاطفه عطایی به وبلاگ. عاطفه بیا اینسری دیگه خیلییی بمونیم و زود نریم. بنظرم وبلاگامون خیلیییی دلشون تنگ می‌شه. بخدا‌. وبلاگ تو الان در گوشم گفت بهش بگو نره، منو تنها نذاره من با نوشته‌هاش جون می‌گیرم. 😂❤
   علاوه بر وبلاگت دل منم برای خودت و نوشته‌هات تنگ شده بود. وقتی دوستام وبلاگ می‌نویسن و از نگاه و حالشون می‌گن احساس می‌کنم بهشون نزدیک‌ترم و این خیلی شیرین و لذت‌بخشه.

   پاسخ

   1. پست‌های موتوری😂 هتشگ درست کنم براشون؟
      هووووم. منم کاملا حس کردم که وبلاگم در گوشت این حرف و زده. چون تو گوش شنیدن همچین چیزی رو داری.

      پاسخ

      1. پس چرا به گوش من، گوش نمی‌دونی؟
         گوش من گوش داره، با گوش تو گوش بشه
         تو چرا با گوش من که گوش داره با گوش تو گوش بشه، گوش نمی‌دی؟

         پاسخ