شتر طلب مهرِ تو

گفت این جویدن کتاب است

نفهمید این جویدن توست

تو را مزه می‌کنم

مدام

تکه‌های دوست داشتنت را از راست‌دندان‌ها بین چپ‌دندان‌ها می‌فرستم

شوری و تندی و تلخی‌ات

مزه می‌کنم تکه‌تکه

بخش بخش

پارت پارت

سلول به سلول

دوست داشتنت را

نباید از گیر برود حتا ذره‌ای نفرت

ذره‌ای آسیب

ذره‌ای خشم و ناخوشی مرتبط به تو

چون شتر می‌جوم و قورت می‌دهم و آهسته زمان می‌کشم به پایت ولی

هضم نمی‌شود و بالا می‌آید

هضم نمی‌شود

هی برمی‌گردد و مزه می‌شود

دردسری شده دوست داشتنت

1403/03/12

به اشتراک بگذارید
پست های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *